24 Eylül 2011 Cumartesi

Özlerim ben.

Ben bugün çok özledim birçok şeyi. Sonra farkettim ki her gün özlüyorum. Bu histen kurtulmayı nasıl başaracağım bilmiyorum. Farkındasın en azından ters giden şeyin, halledersin koçum diyorum ama o kadar farkındayım ki halledemiyorum. Dünden beri algılarım fena açık. Dün bunu söyleyince çok güldüler bana ama öyle. Her konu hakkında fikir yürütmek, herkes ne yapıyor bilmek, her derde deva olmak istiyorum. Aynı anda birden fazla yerde olmak istiyorum. Böyle bir yandan coşku, bir yandan özlem doluyum. 4 duvar arasına sığamıyorum. Şu an bilet verseler, bununla istediğin yere gidebilirsin deseler, al bu da paran devamı da bankada, git hayatını kur bir yerde bacım deseler gidemem ama istediğim bu! Bilmem anlatabildim mi?

Şu ara İtalya'ya ait birçok şeyi özlüyorum. Oradan dönmeye yakın sürekli bu şarkıyı dinlerdim. Yine gelsin.Belki o zaman daha açıklayıcı olurum. Sözün bittiği yerde müzik başlasın. Melankolik ruhum, defol git oğlum.




1 yorum:

  1. kozmos bize oyun oynuyor, peter pan camdan bizi izleyip deli sanıyor.

    n.

    YanıtlaSil