Roma’dan dönüş tam bir felaketti… Roma o kadar başkaydı ki o kadar olur… Dönüşlere bitişlere terk edişlere hafif yüreğim bu bitiş sonrasında filleri tekrar çağırdı. Dönüşümden beri filler oturmakta tam orta yerinde kalbimin. Yaşamak istiyorum orada ya da yaşamak istediğim yeri bulana kadar gezmek istiyorum. Çok özlesem de zaman dursa ya burada.
Burada her gezdiğim şehrin sonunda aynı şeyleri yazdım belki de sanat, tarih, şehrin klasikleri, şaraplar, sohbetler, o şu bu… ama şöyle bir durum var ki Roma kelimelerime sığmıyor. Çok mu abartıyorum acaba derken bilgisayarımdaki ve kafamdaki resimleri tekrar gözden geçiriyorum, yok annem.
 |
| tuttuuum! |
 |
| bir mantar küpemi Roma aldı, feda olsun. |
 |
| Mishitom! |
 |
| Hard Rock |
 |
 |
| my favourite |
 |
| Spanish Steps |
Her şey yaşanması gerektiği gibi yaşandı Roma’da, her yere gidildi, bitti, geldik. Geldiğimden beri sayıklıyorum, kendime gelemedim. Ayku’ya hadi diyorum Roma diyorum… Yeri geliyor ilerde yaşanmışlığın aşkımı öldüreceğinden korkuyorum vazgeçiyorum. 3 günlük Roma aşkımı da alıp gideyim istiyorum.
Sıkıcı Vercelli günleri yaşıyoruz… ama ışıl ışıl Christmas sokakları mutlu ediyor beni. Yürüyüşlerime yeni arkadaşlar yeni sohbetler katıyor, sonrasında yeni kahveler deniyorum… Yeniler tükenmeden de dönüyorum. Burada her şey yeni kalırken, ben eskiye doğru yola çıkıyorum.
Evet keman kısmı bitti postun gelelim şu ana, bana,
2 saat önce çayımla birlikte bir keko yuttum, Tarkan’dan “Kimdi” şarkısını açıp Tarkan kafa hareketleriyle şarkıya eşlik ettim…
Hoş geldin nostalji kekosu! Hoş geldin Christmas!
Sevgiler,
Buğulu cama tersten Roma yazan yalnız kalp.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder