27 Ağustos 2010 Cuma

Su...soğuk su...Teşekkürler!

Bu reklam yayınlandığında sanırım ilkokul 5'teydim. Hatırlıyorum çünkü "sucu çocuk" olmak isteyen bir gerzek ancak o yaşlarda olabilir.  Niye gerzek? Sucu çocuk olmak kötü olduğundan mı? Tabi ki de değil. Gerçekten bunu kapının önünde yapmak için tutturmuş olmamdan. Reklamdaki bebeye aşık da olmuş olabilirim. Home Alone'daki o sarı çiyana aşık olup ailecek tatile gidilirken dolapta gizlenmişliğim var  beni unutsunlar diye.

Neyse.Bir de reklam ödül falan almıştı. Arkadaşımın babası reklamcıydı ordan biliyoruz yoksa öyle reklam ödülleri veya bilimum diğer kültür-sanat aktivitelerini takip eden bir ilkokul enteli değildim. Gayet de 7/24 mtv veya number 1 tv izleyen, her televizyonu açtığında gözlerini kapayıp "tanrım (o zamanlar asi olduğum için öyle derdim) n'olur Nirvana'nın klibi olsun." diyen bir velettim. Sucu çocuk olmak isteyen yavrucağın Nirvana dinlemesi ne kadar da ironik!


Vah yavrum.
Bir zamanlar ki bu 6 7 yaşına tekabül eder, masalların hikayelerin bir parçası olmayı seven hayal gücüm postmodern çağın ilk günlerinde reklamlarda yerini almış. O kadar etkilenmiş olacak ki şimdi de bir reklamcı! mı? Bilemedim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder